Eθνικό Επιστημονικό Δίκτυο Εκπαίδευσης (Ε.Ε.Δ.Ε.):
Ήχος: Περιβάλλον, Άνθρωπος, Πολιτισμός

1.1. Τις τελευταίες δεκαετίες ο ήχος έχει αποτελέσει αντικείμενο σχολικής μελέτης αλλά και πηγή διδακτικών μέσων για την εκπαίδευση. Ο ήχος συνδέεται (α) με το περιβάλλον που τον δημιουργεί, (β) τον άνθρωπο που διαδρά στη σχέση του με τον ήχο αλλά και (γ) την κουλτούρα, που δίνει στον ήχο τις πολιτιστικές και πολιτισμικές του διαστάσεις. Περιβάλλον – Άνθρωπος – Πολιτισμός είναι τρεις έννοιες οι οποίες αν συσχετιστούν με τον ήχο καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα παρουσίας του ήχου στην έρευνα και την Εκπαίδευση.

1.2. Ο ήχος συσχετίζεται με την ποιότητα του περιβάλλοντος και την ανθρώπινη υγεία. Ο ήχος περιβάλλει την γλωσσική, μουσική, ακουστική επικοινωνία των ανθρώπων και των πολιτισμών. Το πολιτισμικό περιεχόμενο του ήχου σηματοδοτεί το περιβάλλον, φυσικό ή ανθρωπογενές. Γι’ αυτό δεν υπάρχει διδακτικό αντικείμενο που να μη σχετίζεται με τον ήχο, που να μην είναι σε κάποια διάστασή του φαινόμενο ακουστικής, κινητικής, ρυθμικής, τονικής και εν τέλει ηχητικής δραστηριότητας.

1.3. Η παρουσία του ήχου στην εκπαίδευση οδηγεί σε κεφάλαια διαφορετικών θεματικών για τον ήχο, είτε (α) σε κάθε διδακτικό αντικείμενο χωριστά, είτε (β) διαθεματικά, με δημιουργική σύνθεση των διδακτικών αντικειμένων. Τα κεφάλαια αυτά, οδηγούν σε σχέδια μαθήματος, πρακτικές, εκπαιδευτικό υλικό, εποπτικά μέσα, εκπαιδευτικά αρχεία, βιβλιογραφικές και άλλες μιντιακές πηγές, πεδία καταγραφής διεπιστημονικού και διεκπαιδευτικού διαλόγου, αρθρογραφία, περιοδική αρθρογραφία, ανταλλαγές απόψεων, διαπροσωπικές συναντήσεις σύγχρονες ή ασύγχρονες, εκπαιδευτικές, δημιουργικές και ερευνητικές δυνατότητες. Υπάρχουν, λοιπόν, σχεδόν ατέλειωτες δυνατότητες ενίσχυσης της Εκπαίδευσης σχετικά με τον ήχο, τις δυνατότητες τις οποίες ωφελεί να συνδυάσουμε σε ένα κοινό δίκτυο, σχετικό με το θέμα: «Ήχος: Περιβάλλον, Άνθρωπος, Πολιτισμός» (στο εξής «Δίκτυο»), το οποίο και αναπτύσσεται για πρώτη φορά.

1.4. Πρόκειται για ένα Δίκτυο που εκκινεί από την Εκπαίδευση και απευθύνεται στην Εκπαίδευση, προς όφελος ολόκληρης της Κοινωνίας, πρόκειται δηλαδή για ένα Δίκτυο Εκπαίδευσης. Το γεωγραφικό του εύρος καλύπτει ολόκληρη την Επικράτεια, γι’ αυτό πρόκειται για ένα Εθνικό Δίκτυο. Δεδομένου ότι συνδέει Επιστημονικούς φορείς και στοχεύει στην σύνδεση των βαθμίδων Εκπαίδευσης μέσα από τον επιστημονικό λόγο, δόκιμες επιστημονικές μεθοδολογίες και τύπους ανάπτυξης κειμένων και επικοινωνίας γενικότερα, πρόκειται για ένα Επιστημονικό Δίκτυο. Οι θεματικές του καλύπτουν όλες τις Σχολικές Δραστηριότητες και σε κάθε περίπτωση τις υπάρχουσες θεματικές Σχολικών Δραστηριοτήτων (Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Αγωγή Υγείας, Πολιτιστικά Θέματα), συνεπώς πρόκειται για ένα Δίκτυο Σχολικών Δραστηριοτήτων. Συνοψίζοντας, λοιπόν τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι πρόκειται για ένα «Εθνικό, Επιστημονικό, Δίκτυο, Εκπαίδευσης» Σχολικών Δραστηριοτήτων.

1.5. Φορέας που αναλαμβάνει την Ίδρυση και Λειτουργία και το συντονισμό του Δικτύου είναι η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας. Για την ίδρυση και ανάπτυξη του Δικτύου συνεργάζεται ως συνιδρυτικό μέλος η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας. Συνιδρυτικοί θεσμικοί συμμετέχοντες είναι και οι Ακαδημαϊκοί διδάσκοντες Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης που συμμετέχουν στο δίκτυο από την πρώτη άτυπη έναρξή του το 2014.

1.6. Το Δίκτυο με πλήρη ονομασία «Εθνικό Επιστημονικό Δίκτυο Εκπαίδευσης “Ήχος: Περιβάλλον, Άνθρωπος, Πολιτισμός”», αξιοποιεί όλες τις σύγχρονες δυνατότητες της τεχνολογίας και των εκπαιδευτικών και επιμορφωτικών μέσων, χωρίς δαπάνη για το Δημόσιο, βασισμένο στις αρχές και τις αξίες της Εκπαίδευσης, τα αναλυτικά προγράμματα και την προτεραιότητα της ενίσχυσης του έργου των σχολικών μονάδων.

2. Σκοποί

Οι σκοποί ομαδοποιούνται σε επτά κατευθύνσεις, οι οποίες συνοπτικά περιγράφονται ως εξής

2.1. Ενίσχυση της διασύνδεσης του Επιστημονικού – Ερευνητικού Χώρου (Τριτοβάθμια Εκπαίδευση) με την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, για την ποιοτική ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού τους έργου.

2.2. Τεκμηριωμένη ανάδειξη στην Εκπαίδευση του Ήχου και των φαινομένων του, αντισταθμίζοντας το «αφανές του ήχου» και της ακοής, συνεπώς και τη δυσκολία κατανόησής τους, δεδομένης της μεγάλης σημασία τους.

2.3. Δημιουργία, ανοιχτή παροχή και διάχυση εκπαιδευτικών μέσων, διδακτικών και ερευνητικών μεθοδολογιών, υλικού, γνωστικών, συναισθηματικών και ψυχοκινητικών εκπαιδευτικών εργαλείων, έργων και δημιουργιών για τον Ήχο στην Εκπαίδευση.

2.4. Ενδυνάμωση της Επιστημονικής Μεθοδολογίας στην Εκπαίδευση, μέσα από ανάπτυξη Επιστημονικής Επικοινωνίας, Διεκπαιδευτικής Επικοινωνίας και ανταλλαγής καλών πρακτικών και μεθοδολογίας, Συνέδρια, Ημερίδες, Επιστημονικές Εκδηλώσεις, σε φυσικό ή ψηφιακό χώρο, σύγχρονα και ασύγχρονα, παραγωγή επιστημονικών εντύπων και μέσων επικοινωνίας και αξιοποίηση κάθε σύγχρονης δυνατότητας, εστιάζοντας στον Ήχο και την Εκπαίδευση.

2.5. Ανάπτυξη των θεματικών του Ήχου στην Εκπαίδευση, σε κάθε επιστημονικό τομέα, κάθε διδακτικό αντικείμενο, κάθε πτυχή της σχολικής ζωής, αναδεικνύοντας τη σημασία του ήχου και των φαινομένων του στη ζωή μας, καθώς και διερεύνηση των δυνατοτήτων συνεισφοράς της μελέτης του ήχου στην Εκπαίδευση εν γένει. Δίνεται έμφαση στην αειφορική διαχείριση θεμάτων που άπτονται του ήχου. Μελετούνται οι θεματικές του ήχου διεπιστημονικά, προκειμένου να ενισχυθεί η βιωματική Εκπαίδευση για την Αειφορία θεμάτων ήχου».

2.6. Ενίσχυση και διασύνδεση των Επιστημονικών και Εκπαιδευτικών κοινοτήτων, προσώπων και φορέων, με έμφαση στη συνεργασία, την ομαδικότητα, τη συλλογικότητα με δημιουργική προοπτική ωφέλιμη για την κοινωνία και τους ανθρώπους, σε εξελισσόμενα περιβάλλοντα και διαρκώς αναπτυσσόμενων τεχνολογικών συνθηκών.

2.7. Στοχευμένη κατανόηση και ενίσχυση κάθε άλλης ιδέας, προοπτικής, δυνατότητας, αναγκαιότητας και μέσου, που προκύπτει σχετικά με τον Ήχο και την πολυδιάστατη σχέση του με την Εκπαίδευση.

3. Στόχοι

Με βάση τους ανωτέρω σκοπούς, περιγράφονται παρακάτω οι στόχοι που καλείται να υλοποιήσει το Δίκτυο, με ενδεικτικές προτάσεις.

3.1. Σε σχέση με την ενίσχυση της διασύνδεσης των βαθμίδων εκπαίδευσης (§ 2.1.) ενδεικτικοί στόχοι είναι:

3.1.1. Η παροχή σταθερού διαύλου επικοινωνίας και ενημέρωσης της Τριτοβάθμιας με την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και προς τις δύο κατευθύνσεις, μέσω ηλεκτρονικής επικοινωνίας, του ιστοτόπου και άλλων εφαρμογών στο διαδίκτυο, που είναι ή θα είναι διαθέσιμες.

3.1.2. Η διοργάνωση επιστημονικών δραστηριοτήτων ερευνών, καταγραφών, ανάπτυξης υλικού, εκδόσεων, ανάπτυξη λογισμικού, ενημερωτικών δραστηριοτήτων, επιμορφώσεων, επιμορφωτικών ομάδων εργασίας και άλλων δραστηριοτήτων για την ενίσχυση των θεματικών του Ήχου στη Εκπαίδευση – μέσω των διαύλων επικοινωνίας που θα έχουν δημιουργηθεί.

3.2. Σε σχέση με την τεκμηριωμένη ανάδειξη της εκπαιδευτικής διάστασης του ήχου (§ 2.2.) ενδεικτικοί στόχοι είναι:

3.2.1. Η επιστημονική διασύνδεση του Ήχου με την Εκπαίδευση, το εκπαιδευτικό έργο, το εκπαιδευτικό υλικό, τα αναλυτικά προγράμματα μέσα από εργασίες, πρότζεκτ, έρευνες, μελέτες, υλικό, επιστημονικές εκδηλώσεις, δια ζώσης και διαδικτυακά.

3.2.2. Η παρατήρηση (με τη μεθοδολογία παρατηρητηρίου), συγκέντρωση και διάχυση των πόρων που τεκμηριώνουν την σχέση του Ήχου με την Εκπαίδευση.

3.2.3. Η διερεύνηση της σχέσης της Εκπαίδευσης ως διαδικασίας με τις διαδικασίες του ήχου και της μουσικής στον πολιτισμό μας. Η μελέτη των συσχετισμών των εκπαιδευτικών διαδικασιών και των ηχοπρακτικών διαδικασιών της κοινωνίας και του πολιτισμού και η εκπαιδευτική αξιοποίηση των συσχετισμών αυτών.

3.3. Σε σχέση με την δημιουργία, ανοιχτή παροχή και διάχυση εκπαιδευτικών μέσων ενδεικτικοί στόχοι είναι:

3.3.1. Η διατήρηση ιστοτόπου επικοινωνίας και διασύνδεσης των μελών του Δικτύου και του κοινού.

3.3.2. Η διενέργεια εκδόσεων, περιοδικών και μη, πολυμεσικών εφαρμογών και άλλων εκπαιδευτικών μέσων, με εργασίες που προέρχονται από το Δίκτυο, τα μέλη του, συνεργαζόμενους φορείς, στο πλαίσιο των θεσμικών αρχών και προτεραιοτήτων του Δικτύου.

3.4. Σε σχέση με την ενδυνάμωσης της επιστημονικής μεθοδολογίας ενδεικτικοί στόχοι είναι:

3.4.1. Η ενίσχυση της Επιστημονικής Επικοινωνίας, με την εισαγωγή και τήρηση προτύπων παραπομπών, βιβλιογραφίας, ευρετηρίασης, περιεχομένων, διάρθρωσης μερών, κεφαλαίων, σχημάτων, οπτικοποιήσεων κ.λπ.

3.4.2. Η ανάπτυξη της μεθοδολογίας καταγραφής και παρατήρησης του ήχου και των φαινομένων του, καθώς και της μουσικής και των φαινομένων της στην Εκπαίδευση, προς όφελος των διδακτικών στόχων και των αναλυτικών προγραμμάτων.

3.4.3. Η ανάπτυξη κριτικών δεξιοτήτων για επιστημονικά θέματα, μεταγνωστικών και μεταμαθησιακών δεξιοτήτων για την διδασκαλία και για τους/τις μαθητές/τριες σε θέματα του ήχου και των φαινομένων του στην Εκπαίδευση.

3.5. Σε σχέση με την ανάπτυξη των θεματικών του ήχου, ενδεικτικοί στόχοι είναι:

3.5.1. Η μελέτη των ήδη υπαρχουσών σχέσεων και αναφορών στον ήχο για τα διδακτικά αντικείμενα, τα σχολικά εγχειρίδια, την διδακτέα ύλη και τους εκπαιδευτικούς στόχους των αναλυτικών προγραμμάτων.

3.5.2. Η περαιτέρω διερεύνηση των δυνατών σχέσεων και αναφορών στον ήχο για τα διδακτικά αντικείμενα, τα σχολικά εγχειρίδια, την διδακτέα ύλη και τους εκπαιδευτικούς στόχους των αναλυτικών προγραμμάτων.

3.5.3. Η παρακολούθηση των επιστημονικών εξελίξεων, των κλάδων, των θεματικών και της έρευνας γενικότερα, ώστε να διασυνδέονται εύστοχα και άμεσα με την Εκπαίδευση.

3.5.4. Η ενδυνάμωση της παρουσίας του Ήχου στα Προγράμματα και τις Δραστηριότητες της Εκπαίδευσης, προς όφελος των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών τους στόχων.

3.6. Σε σχέση με την ενίσχυση και διασύνδεση των κοινοτήτων, Επιστημονικών και Εκπαιδευτικών, ενδεικτικοί στόχοι είναι:

3.6.1. Η διάθεση στοιχείων και διαύλων επικοινωνίας μεταξύ των μελών του Δικτύου.

3.6.2. Η δημιουργία σταθερών σημείων επικοινωνίας των ενδιαφερομένων ομάδων συμμετεχόντων/ουσών.

3.6.3. Η ενίσχυση των διεκπαιδευτικών, διασχολικών και μεταξύ των θεσμών (δια-θεσμικών) συνεργασιών.

3.6.4. Η διαρκής διεύρυνση της επικοινωνίας και των ομάδων με ανοιχτές προσκλήσεις.

3.7. Σε σχέση με τη στοχευμένη κατανόηση και ενίσχυση κάθε άλλης ιδέας, ενδεικτικοί στόχοι είναι:

3.7.1. Οι δραστηριότητες ανατροφοδότησης, αναστοχασμού, αποτίμησης και ελέγχου των δράσεων.

3.7.2. Η ύπαρξη διαρκούς διαύλου επικοινωνίας και κατάθεσης νέων τεκμηριωμένων ιδεών (με τη διαδικασία ενός «αποθετηρίου» με βάση τις αναγκαιότητες της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

4. Θεματολογία

4.1. Γενική Θεματολογία

Η Θεματολογία του Δικτύου καλύπτει κάθε επιστημονική θεματική από όλο το φάσμα των Επιστημών. Για την ταξινόμηση των θεματικών, όποτε προκύπτει αναγκαιότητα, ακολουθούνται δόκιμες επιστημονικές ταξινομήσεις που τηρούνται στις βιβλιοθήκες, με ενδεικτική την ταξινόμηση κατά Dewey. Με βάση αυτές ενδεικτικές θεματολογίες είναι οι εξής:

4.1.01. Ήχος και Εκπαίδευση στα «Γενικά Θέματα» (Ταξινόμηση Dewey: 000)
4.1.01.1. Βιβλιογραφίες, Κατάλογοι και Λεξικά σχετικά με τον Ήχο, ως δυνάμει Εκπαιδευτικό / Επιμορφωτικό Υλικό.
4.1.01.2. Βάσεις δεδομένων και εφαρμογές πληροφορικής για τη συγκέντρωση υλικού για τον Ήχο.
4.1.01.3. Χειρόγραφα και σπάνιες εκδόσεις προς συλλογή και μελέτη για εκπαιδευτική αξιοποίηση.

4.1.02. Ήχος και Εκπαίδευση σε «Φιλοσοφία και Ψυχολογία» (Ταξινόμηση Dewey: 100)
4.1.02.1. Φιλοσοφία, Ήχος και Εκπαίδευση, Φιλοσοφία του Ήχου.
4.1.02.2. Ψυχολογία, Ήχος και Εκπαίδευση, Ψυχολογία του ήχου, Ψυχοακουστική.
4.1.02.3. Ήχος και Ηθική, Ηθική του ήχου και της ηχητικής δημιουργίας.
4.1.02.4. Αρχαιολογία του Ήχου δια των φιλοσοφικών αντιλήψεων.

4.1.03. Ήχος και Εκπαίδευση στην «Θρησκεία» (Ταξινόμηση Dewey: 200)
4.1.03.1. Ήχος και Μουσική στη Θρησκεία για εκπαιδευτική αξιοποίηση.
4.1.03.2. Ήχος και Μουσική στα Θρησκευτικά κείμενα.

4.1.04. Ήχος και Εκπαίδευση στις «Κοινωνικές επιστήμες» (Ταξινόμηση Dewey: 300)
4.1.04.1. Αρχαιολογία του Ήχου για την εκπαίδευση, ήχοι και ηχητικά περιβάλλοντα της αρχαιότητας.
4.1.04.2. Γραμματισμός και Προφορικότητα, Θεωρίες Γραμματισμού, Θεωρίες Προφορικότητας.
4.1.04.3. Ηχητική επικοινωνία, προφορική επικοινωνία.
4.1.04.4. Ήχος και Εικόνα: οι απεικονίσεις του ήχου στην Εκπαίδευση και την καθημερινότητα.
4.1.04.5. Η Πολιτική Οικονομία του ήχου και της Μουσικής, θεωρίες και εκπαιδευτική αξιοποίηση.
4.1.04.6. Οι κανόνες της κοινωνίας μας για θέματα ήχου στο πλαίσιο της Αγωγής Υγείας.
4.1.04.7. Εκπαίδευση και ήχος, Εκπαίδευση που εστιάζει στον ήχο.
4.1.04.8. Έθιμα, Εθιμοτυπία, λαογραφία και ο ήχος, η μουσική και τα φαινόμενά τους.

4.1.05. Ήχος και Εκπαίδευση στη «Γλώσσα» (Ταξινόμηση Dewey: 400)
4.1.05.1. Ήχος και Γλώσσα, ήχος και γλωσσολογία, η γλώσσα ως ηχητικό φαινόμενο.
4.1.05.2. Οι γλώσσες και ο ήχος τους.
4.1.05.3. Ο ρυθμός στη γλώσσα, Μετρική και ρυθμικά φαινόμενα.
4.1.05.4. Η μελωδία στη γλώσσα - πνεύματα, τονισμοί και μελωδικό στοιχείο στη γλώσσα.

4.1.06. Ήχος και Εκπαίδευση σε «Φυσικές επιστήμες και Μαθηματικά» (Ταξινόμηση Dewey: 500)
4.1.06.1. Ήχος και Μαθηματικά, μαθηματικά του ήχου, αξιοποίηση του ήχου στα μαθηματικά.
4.1.06.2. Ήχος και Φυσική, τα φυσικά φαινόμενα του ήχου και η εκπαιδευτική αξιοποίησή τους.
4.1.06.3. Ήχος, χημεία, σύσταση των υλικών και ηχητικά αποτελέσματα για εκπαιδευτική χρήση.
4.1.06.4. Ήχος και γη, οι ήχοι των γεωλογικών φαινομένων.
4.1.06.5. Παλαιοντολογία του ήχου, τα πρώτα ηχητικά περιβάλλοντα της γης.
4.1.06.7. Ήχος και βιολογία, ζωντανοί οργανισμοί και ήχος, ακοή, αυτί, σώμα και ήχος.
4.1.06.8. Ήχος και φυτά και ζώα, επιδράσεις του ήχου, σχέσεις ήχου και χλωρίδας και πανίδας.

4.1.07. Ήχος και Εκπαίδευση στην «Εφαρμοσμένες επιστήμες» (Ταξινόμηση Dewey: 600)
4.1.07.1. Ήχος και Ιατρική, ήχος και Αγωγή Υγείας.
4.1.07.2. Τα κτήρια και ο ήχος τους. Ο ήχος στο σχολείο.
4.1.07.3. Οικιακή Οικονομία του ήχου, οι ήχοι στο σπίτι και τη γειτονιά, το ηχητικό περιβάλλον.
4.1.07.4. Διεύθυνση Ορχήστρας και η οργάνωση (μάνατζμεντ) της ομάδας.
4.1.07.5. Ήχος και βιομηχανία, ο ήχος στη βιομηχανική εποχή και οι διαδικασίες παραγωγής του – ο θόρυβος.
4.1.07.6. Συσκευές ήχου, κατασκευή χρήσεις και περιβάλλον.

4.1.08. Ήχος και Εκπαίδευση σε «Καλές Τέχνες» (Ταξινόμηση Dewey: 700)
4.1.08.1. Χωροταξία και ήχος, αρχιτεκτονική τοπίου και ήχος.
4.1.08.2. Ήχος και Αρχιτεκτονική, ο ηχητικός χαρακτήρας των κτηριακών κατασκευών.
4.1.08.3. Ήχος και γλυπτική, ηχητικά γλυπτά, εικαστικά και ήχος.
4.1.08.4. Ήχος, εικόνα, σχέδιο και διακοσμητικές τέχνες.
4.1.08.5. Ο ήχος στη ζωγραφική - ο ήχος και οι τέχνες.
4.1.08.6. Ήχος και Φωτογραφία, η φωτογραφία ως μέσο αποτύπωσης ήχων και ηχητικών περιβαλλόντων.
4.1.08.7. Ο ήχος ως υλικό της Μουσικής - η σχέση της Μουσικής με τον ήχο.
4.1.08.8. Ο ήχος της ψυχαγωγίας.
4.1.08.9. Ο ήχος του αθλητισμού.

4.1.09. Ήχος και Εκπαίδευση σε «Λογοτεχνία και Ρητορική» (Ταξινόμηση Dewey: 800)
4.1.09.1. Ο ήχος στις λογοτεχνικές παραδόσεις, σε έργα άλλων γλωσσών.
4.1.09.2. Ο ήχος στις παλιότερες γλώσσες, συγχρονικές ή διαχρονικές προσεγγίσεις.
4.1.09.3. Η ρητορική για τον ήχο.

4.1.10. Ήχος και Εκπαίδευση σε «Ιστορία, Γεωγραφία, Βιογραφίες» (Ταξινόμηση Dewey: 900)
4.1.10.1. Ήχος και Γεωγραφία, προσεγγίσεις μιας «Ηχογεογραφίας», μιας «ηχογλωσσογεογραφίας» κ.λπ.
4.1.10.2. Ήχος στην Ιστορία των Ηπείρων.
4.1.10.3. Ιστορικά ηχητικά περιβάλλοντα και ιστορικοί ήχοι.
4.1.10.4. Η ιστορία του ήχου.

4.2. Θεματολογία καινοτόμων προγραμμάτων

Η γενική θεματολογία του Δικτύου, μπορεί να οδηγήσει αντίστοιχες θεματικές καινοτόμων προγραμμάτων στη σχολική μονάδα, μερικές από τις οποίες, ενδεικτικά είναι:

4.2.01. Σε σχέση με τα «Γενικά Θέματα» (Ταξινόμηση Dewey: 000)
4.2.01.1. Το «λεξικό του ήχου»: ανακαλύπτουμε τα στοιχεία του κόσμου του ήχου και δημιουργούμε το λεξικό τους.
4.2.01.2. Ο «ηχητικός χάρτης του τόπου μου»: μετρούμε και καταγράφουμε, τα χαρακτηριστικά του ήχου σε μια γειτονιά, μια περιοχή, τον τόπο μας, δημιουργούμε ένα χάρτη και κάνουμε παρατηρήσεις διαθεματικά.
4.2.01.3. «Μαρτυρίες απ’ τα παλιά, που… ακούγονται»: Αναζήτηση παλαιών τεκμηρίων, από βιβλία έως αποθηκευτικά μέσα ήχου, κασέτες, δίσκοι, κ.λπ. και ανακάλυψη γνώσης και ακουσμάτων που αξιοποιούνται κριτικά και διαθεματικά.

4.2.02. Σε σχέση με «Φιλοσοφία και Ψυχολογία» (Ταξινόμηση Dewey: 100)
4.2.02.1. Οι (αρχαίοι) φιλόσοφοι μιλούν για τον… ήχο (προφορικός, λόγος, μουσική, μυθολογία κ.λπ.).
4.2.02.2. «Εργαστήριο ψ‘η’χοπειραμάτων»: η Φυσική, η Ακουστική και η μελέτη περιβάλλοντος μέσα από κατασκευές και πειράματα σε σχέση με τον ήχο, τα ηχητικά κύματα και τα ακουστικά φαινόμενα.
4.2.02.3. «Ήχος… Ηθοποιός: οι (μουσικές) “σκάλες” των συναισθημάτων»: ξεκινώντας από τις απόψεις της αρχαιότητας για τις μουσικές κλίμακες και τα μουσικά ήδη, παρατηρούμε τη σημερινή μουσική και τον τρόπο που επιδρά στο ήθος και τον ψυχισμό του ανθρώπου.
4.2.02.4. «Η μυθική οικογένεια του ήχου»: Από τον Απόλλωνα και τον Ερμή, ως την Μέδουσα και την Ηχώ, μια μελέτη πάνω στη μυθολογία του ήχου και της μουσικής, των συμβολισμών και των διδαγμάτων της.

4.1.03. Σε σχέση με τη «Θρησκεία» (Ταξινόμηση Dewey: 200)
4.1.03.1. Λέξεις, φράσεις, περιγραφές, αφηγήσεις που σχετίζονται με τον ήχο και τη μουσική: τί συμβολίζουν, τί εννοούν, τί μας μαθαίνουν;
4.1.03.2. Γνωρίζουμε θρησκευτική μουσική και τα χαρακτηριστικά της.

4.1.04. Σε σχέση με τις «Κοινωνικές επιστήμες» (Ταξινόμηση Dewey: 300)
4.1.04.1. Πώς ήταν τα ηχητικά περιβάλλοντα της αρχαιότητας και τί επίδραση είχαν στους ανθρώπους;
4.1.04.2. «Να γράφει κανείς ή να μιλά; Ιδού η απορία», όπου μελετούνται επιλεγμένα θέματα προφορικότητας και γραμματισμού, συμπεριλαμβανομένου του ερωτήματος «να ακούει κανείς το τραγούδι, ή να το τραγουδά;», κ.λπ..
4.1.04.3. Οι σύγχρονοι τρόποι προφορικής επικοινωνίας των Τ.Π.Ε. και οι επιδράσεις τους στον πολιτισμό μας.
4.1.04.4. Κατανοούμε τον Οπτικοακουστικό γραμματισμό: Μελετούμε τα οπτικοακουστικά έργα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή στην καθημερινότητά μας και γινόμαστε κριτικοί θεατές/ακροατές.
4.1.04.5. Ήχος, οικονομία, κοινωνία: οικονομικές ή και κοινωνικές σχέσεις που αποτυπώνονται στον τρόπο παραγωγής του ήχου και της μουσικής σε διάφορες ιστορικές περιόδους και πολιτισμούς.
4.1.04.6. Αν η τάξη ήταν ορχήστρα: πως θα επηρέαζε την κοινωνία του σχολείου μια κοινωνία του… ήχου;
4.1.04.7. Η λαϊκή παράδοση για τα μουσικά όργανα, τα ηχητικά αντικείμενα, τα έθιμα με ήχους.

4.1.05. Σε σχέση με τη «Γλώσσα» (Ταξινόμηση Dewey: 400)
4.1.05.1. «Ονοματο-ποιητές»: με αφορμή τις ονοματοποιητικές λέξεις παρατηρούμε πόση σχέση έχει ο ήχος της γλώσσας με τους πραγματικούς περιβαλλοντικούς ήχους και πειραματιζόμαστε με τα δικά μας ποιήματα.
4.1.05.2. «“It’s all Greek to me” ή “Μου ακούγονται σαν… κινέζικα”»; Ακούμε τους ήχους των γλωσσών, κατανοούμε τους λόγους, τις αιτίες και μαθαίνουμε καλύτερα τις γλώσσες.
4.1.05.3. Μαθαίνουμε τη μετρική, γνωρίζουμε την ποίηση, τους ρυθμούς και δημιουργούμε τα έργα μας.
4.1.05.4. «Το μακρύ και το βραχύ, η οξεία και η βαρεία»: δημιουργική μελέτη της γραφής σα να ήταν «παρτιτούρα», μια διαθεματική προσέγγιση της γλώσσας με έμφαση στους ιστορικούς τρόπους καταγραφής της.

4.1.06. Σε σχέση με «Φυσικές επιστήμες και Μαθηματικά» (Ταξινόμηση Dewey: 500)
4.1.06.1. «Αν η “χρυσή τομή” ακουγόταν»: Μελέτη των αριθμών και των λόγων τους σε ένα μονόχορδο και άλλες παρατηρήσεις, μετρήσεις, συνδυασμένες με κατασκευές μουσικών οργάνων με χρήση χαράκων και μέτρων.
4.1.06.2. «Ηχοπειράματα – ηχοπειραματισμοί»: Πειράματα, Φυσικής και μελέτης περιβάλλοντος, αλλά και άλλων ενοτήτων θετικών επιστημών και αξιοποίησή τους για την κατανόηση του ήχου στην καθημερινότητά μας.
4.1.06.3. «Ο ήχος και η “αλήθειά” του»: Από το στηθοσκόπιο ως τα βυθοσκόπια μελετούμε τον τρόπο που ο ήχος μαρτυράει πάντα την πραγματική ποιότητα των υλικών και κάνουμε παρατηρήσεις και δημιουργίες για την καθημερινότητά μας.
4.1.06.4. Από τις ιστορικές μαρτυρίες για τους ήχους των σεισμών, ως σύγχρονες παρατηρήσεις για τα ηχητικά τοπία, μελετούμε τους ήχους της γης και τις ηχητικές συμπεριφορές των πετρωμάτων και των υλικών.
4.1.06.5. «Τί άκουγε ο παλαιολιθικός άνθρωπος»; Δημιουργική μελέτη, ηχητικές αναπαραστάσεις, με στόχο την κατανόηση της σημασίας του ηχητικού περιβάλλοντος και την κριτική αντιμετώπιση της ηχητικής καθημερινότητάς μας, για καλύτερη ποιότητα ζωής, για ενεργό πολιτότητα και αρμονική συμβίωση.
4.1.06.7. Οι φωνές, η ακοή και οι ήχοι των ζώων: τι κατανοούν; Πως επικοινωνούν; Τι σχέση έχουν με τον άνθρωπο;
4.1.06.8. «Τι συμβαίνει όταν τα φυτά ακούν… κλασσική μουσική»; ενασχόληση με τι σχέση των φυτών και των περιβαλλοντικών ήχων, είτε αυτοί προέρχονται τυχαία από το περιβάλλον, είτε προκαλούνται για κάποιο σκοπό.

4.1.07. Ήχος και Εκπαίδευση στην «Εφαρμοσμένες επιστήμες» (Ταξινόμηση Dewey: 600)
4.1.07.1. «Ήχοι… Ασθενείς»: οι επιπτώσεις του θορύβου και του ηχητικού περιβάλλοντος στην υγεία μας.
4.1.07.2. «Αν το σχολείο μου ήταν… μουσικό όργανο»: το ηχητικό περιβάλλον και ο ηχητικός χάρτης του σχολείου μου και του περιβάλλοντός του, η ηχητική ποιότητα της καθημερινότητας και οι επιδράσεις στη σχολική ζωή.
4.1.07.3. «Είμαστε ό,τι ακούμε»; Παρατηρούμε το ηχητικό περιβάλλον μας και τις επιδράσεις του σε εμάς.
4.1.07.4. «Και ο μαέστρος είναι ένας… Διευθυντής!»: αφορμές από τον κόσμο της μουσικής για την κατανόηση της λειτουργίας της ομάδας, της κοινωνικής ζωής, της ομαδικής εργασίας και συνεργασίας, της ζωής ως πολίτης.
4.1.07.5. Οι σύγχρονες μηχανές και ο ήχος τους, με αφορμές από τις αρχές του 20ου αιώνα και τους φουτουριστές έως τις σύγχρονες βιομηχανικές ζώνες και τους χώρους παραγωγής που συναντούμε στην καθημερινότητά μας.
4.1.07.6. «Από τον φωνόγραφο στο “έξυπνο” κινητό τηλέφωνο»: Οι συσκευές, τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά και οι επιδράσεις τους στο πολιτισμό μας.
4.1.07.7. Θόρυβος και Υγεία: το προσωπικό και συλλογικό δικαίωμα σε ένα υγιές ηχητικό περιβάλλον.

4.1.08. Ήχος και Εκπαίδευση σε «Καλές Τέχνες» (Ταξινόμηση Dewey: 700)
4.1.08.1. «Αν η πλατεία ήταν σκηνή συναυλίας, αν οι διαβάτες ήταν… ακροατές»: Η κατανόηση των σύγχρονων ηχητικών περιβαλλόντων ως «συνθέσεις», οι επιδράσεις της σύγχρονης τέχνης και οι σύγχρονες αντιλήψεις.
4.1.08.2. «Παίζοντας μουσική με το… σχολείο»: με αφορμή ένα κτήριο, παρατηρούμε και επιδρούμε στα ηχητικά περιβάλλοντα και τοπία, ηχογραφούμε και αναπαράγουμε, αυξάνουμε την ηχητική μας σχέση με το χώρο.
4.1.08.3. «Ηχοδημιουργίες»: μελέτη της σύγχρονης τέχνης και δημιουργικότητα των μαθητών/τριών, σε ρεύματα σχετικά με την ηχητική δημιουργία, τα ηχητικά γλυπτά, τις εγκαταστάσεις, τις ηχητικές παρεμβάσεις στο χώρο.
4.1.08.4. «Ανακαλύπτοντας τις “ηχοεικόνες”»: Δισδιάστατες και τρισδιάστατες εικόνες που απεικονίζουν ηχητικά φαινόμενα, ήχους, ηχητικά περιβάλλοντα, ως αφορμή για εμβάθυνση στις σχέσεις ήχου και εικόνας.
4.1.08.5. Μουσικά όργανα και ηχητικά αντικείμενα στη ζωγραφική τέχνη.
4.1.08.6. «Ακούγεται η “κουνημένη” φωτογραφία;» ένα ταξίδι στη φωτογραφία και τις τεχνικές της που απεικονίζουν την κίνηση και τον ήχο, με δημιουργική γνωριμία των «εφέ» και της φωτογραφικής γλώσσας.
4.1.08.7. «Μουσική χωρίς ήχο»: Ανακαλύπτουμε πού υπάρχει μουσική με κίνηση, μορφές, σχέσεις, αναλογίες, ρυθμό, νόημα, αλλά χωρίς ήχο, ώστε να κατανοήσουμε την βαθύτερη φύση της μουσικής και του πολιτισμού της.
4.1.08.8. Οι πολιτισμοί και οι μουσικές της διασκέδασής τους, μια μελέτη που μπορεί να συμπεριλάβει παλαιότερες εποχές και πολιτισμούς, αλλά και τις σύγχρονες συνθήκες που διαμορφώνουν οι σύγχρονες επικοινωνίες και οι τεχνολογικές εξελίξεις.
4.1.08.9. «Τί ακούμε στα μεγάφωνα του σταδίου»: Μουσικές, ρυθμοί, συνθέσεις, χροιές, ήχοι και ακούσματα στα αθλήματα.

4.1.09. Ήχος και Εκπαίδευση σε «Λογοτεχνία και Ρητορική» (Ταξινόμηση Dewey: 800)
4.1.09.1. Τα ηχητικά περιβάλλοντα και τοπία στα λογοτεχνικά έργα ενός πολιτισμού, μιας χώρας κ.λπ.
4.1.09.2. «Ήχοι από το παρελθόν, που διασώθηκαν» σε ένα λογοτεχνικό έργο (μυθιστόρημα, ποίημα κ.λπ.), όπου πέρα από την αναζήτηση των στοιχείων κατά την ανάγνωση μπορεί να γίνει διαθεματική μελέτη του λογοτεχνικού έργου, ως προς τις ιστορικές αναφορές, την παρουσία της μουσικής και των άλλων τεχνών, αλλά και δομικά στοιχεία όπως το ύφος, οι λέξεις και οι λογοτεχνικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται.
4.1.09.3. «Οι ρήτορες μας μιλούν για την τέχνη τους», με έμφαση στο στοιχείο της προφορικότητας της γλώσσας, καθώς η ρητορική τέχνη περιλαμβάνει και όλο το ηχητικό και κινητικό πλαίσιο της παρουσίας του ανθρώπου που την ασκεί.

4.1.10. Ήχος και Εκπαίδευση σε «Ιστορία, Γεωγραφία, Βιογραφίες» (Ταξινόμηση Dewey: 900)
4.1.10.1. Η «ηχογεωγραφία» του τόπου μας, της πόλης μας, του χωριού μας, της γειτονιάς μας.
4.1.10.2. Τα υλικά των περιοχών και τα μουσικά όργανα που δημιουργούν.
4.1.10.3. «Η ηχητική ιστορία» του τόπου μας, τί ακουγόταν και πώς εξελίχτηκε το ηχητικό περιβάλλον, μέσα από μαρτυρίες αλλά και λογικά συμπεράσματα από τις ιστορικές μας γνώσεις και πληροφορίες.
4.1.10.4. Η ιστορία του «ηλεκτρονικού ήχου», ή άλλες θεματικές ιστορίες που προσπαθούν να καταγράψουν την εξέλιξη του ήχου, με την πάροδο του χρόνου, π.χ. στα μουσικά όργανα, στις ορχήστρες, στους χώρους διασκέδασης, όπως αυτοί διαμορφώνονται διαχρονικά, από τα πανηγύρια και τις γιορτές, ως την ψηφιακή διασκέδαση, με έμφαση στις επιδράσεις στον πολιτισμό και τον άνθρωπο.

5. Οργάνωση και λειτουργία

5.1. Η εκπαιδευτική εμπειρία στην οργάνωση δικτύων έχει αναδείξει κοινές και δόκιμες πρακτικές, οι οποίες υιοθετούνται και από το Δίκτυο, καθώς συμφωνούν με τον Επιστημονικό χαρακτήρα του, που είναι το ειδοποιό στοιχείο του ως προς την οργάνωσή του. Έτσι, η οργάνωση του δικτύου περιλαμβάνει αρχικά:

(α) θέματα στοχοθεσίας και προγραμματισμού, ώστε να δημιουργηθεί με κοινό τρόπο η βάση και οι αρχές δράσης των συμμετεχόντων, στη συνέχεια:

(γ) ζητήματα συγκρότησης και οργάνωσης του υλικού, των μέσων και του τρόπου οργάνωσης των δυνατοτήτων του Δικτύου,

(β) θέματα δραστηριοποίησης των μελών, που ουσιαστικά αποτελούν και το χώρο ανάπτυξης της δημιουργικότητας και του έργου των συμμετεχόντων/ουσών, οπότε πρωτεύει ο ρόλος της συντονιστικής ομάδας ως επικουρικής ομάδας για όλους/ες τους/τις συμμετέχοντες/ουσες και τέλος,

(δ) θέματα ολοκλήρωσης των εργασιών, παρουσίασης, εξακτίνωσης, διάχυσης του έργου, ώστε να επέλθει η αποτίμησή του, η αναγκαία ανατροφοδότηση που θα οδηγήσει σε βελτιωμένες δραστηριότητες σε έναν επόμενο κύκλο πρακτικών και ο ετήσιος απολογισμός των εργασιών του Δικτύου.

5.2. Μέρος των συμμετεχόντων/ουσών επωμίζεται το συντονισμό μέσα από μια συντονιστική ομάδα (επιτροπή) και στη συνέχεια κατά περίπτωση μπορούν να δημιουργούνται άλλες ομάδες εργασίας, παιδαγωγικές ομάδες, ερευνητικές ομάδες, επιστημονικές επιτροπές κ.λπ. με εξειδικευμένο θεματικά και χρονικά έργο, όπως είναι η διοργάνωση, η επιμέλεια, η οργάνωση, η εποπτεία, η υλοποίηση κ.λπ. συγκεκριμένων δράσεων του δικτύου. Η συντονιστική ομάδα (επιτροπή) συστήνεται σε εθνικό επίπεδο κατόπιν προσκλήσεως ανοιχτής για κάθε ενδιαφερόμενο/η. Ειδικά στο στάδιο που μεσολαβεί ανάμεσα στην πρώτη λειτουργία του Δικτύου, και μέχρι να ανακοινωθεί η εθνική πρόσκληση για συμμετοχή στη συντονιστική ομάδα (επιτροπή), μπορεί να λειτουργήσει προσωρινή συντονιστική ομάδα (επιτροπή), με ανοιχτή πρόσκληση σε τοπικό επίπεδο (Μεσσηνία), προκειμένου να ετοιμάσει τη λειτουργία της κανονικής εθνικής εμβέλειας συντονιστική ομάδα (επιτροπή). Για την περισσότερο εύρυθμη λειτουργίας της συντονιστικής ομάδας (επιτροπής) η σύνθεσή της μπορεί να αναδιαμορφώνεται όποτε προκύπτει ότι υπάρχει αιτιολογημένη ανάγκη αλλαγής της σύνθεσής της.

5.3. Για τη συγκρότηση του δικτύου σε επίπεδο ακαδημαϊκών συμμετεχόντων προσώπων και φορέων ισχύει διαρκής και ανοιχτή πρόσκληση προς όλους/ες τους/τις διδάσκοντες/ουσες στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Οι συμμετέχοντες/ουσες ακαδημαϊκοί μπορούν να εκπροσωπούν στο Δίκτυο θεσμοθετημένα επιστημονικά συνέδρια, ερευνητικά ακαδημαϊκά εργαστήρια και πρότζεκτ που συντονίζουν σε επίπεδο προπτυχιακό, μεταπτυχιακό, διδακτορικής έρευνας, μεταδιδακτορικής έρευνας κ.λπ.

5.4. Για τη συγκρότηση του δικτύου σε επίπεδο συμμετοχών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ισχύει διαρκής και ανοιχτή πρόσκληση προς όλους/ες τους/τις εκπαιδευτικούς, τις σχολικές μονάδες, του φορείς και τις δομές του οικείου Υπουργείου, καθώς και μαθητικές ομάδες δια μέσου της παιδαγωγικής τους ομάδας όπως έχει οριστεί στην εκπόνηση ενός προγράμματος της σχολικής μονάδας.

5.5. Οι μεθοδολογίες που ακολουθούνται για τις δραστηριότητες του Δικτύου, είναι όλες επιστημονικές, δόκιμες στον κόσμο της επιστημονικής και ερευνητικής πρακτικής, ανάλογα τη δραστηριότητα. Για κάθε συμμετοχή θα υπάρχει ανοιχτή πρόσκληση για τους/τις ενδιαφερόμενους/ες και θα τηρείται ιστορικό προσκλήσεων ανάμεσα στα έγγραφα του Δικτύου. Κάθε ενδιαφερόμενος φορέας, θεσμός, πρόσωπο, μπορεί να συμμετέχει, εφ’ όσον υπάρχει η σχετική πρόσκληση ενδιαφέροντος και οι επιστημονικές προδιαγραφές, σύμφωνα με τους στόχους του Δικτύου.

5.6. Το υλικό που διαχειρίζεται και διανέμει το Δίκτυο μπορεί να προέρχεται είτε από τον συντονισμό του δικτύου, είτε από τους/τις συμμετέχοντες/ουσες σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Στον ιστότοπο του Δικτύου λειτουργεί ηλεκτρονική βιβλιοθήκη η οποία με τον κατάλληλο βαθμό προσβασιμότητας διαθέτει το υλικό ανοιχτό προς τους επισκέπτες. Οι ερευνητές, επιστήμονες και συγγραφείς μπορούν να καταθέτουν το υλικό τους, αλλά και οι μαθητικές ομάδες και οι εκπαιδευτικοί, τηρώντας τις βασικές προδιαγραφές μιας έκδοσης σε σχέση με την ταυτότητα του έργου, τον τρόπο παραπομπής και βιβλιογραφίας, την ευρετηρίαση, τη δόκιμη δομή και τη γλώσσα, την καταλληλότητα της μορφής των ψηφιακών αρχείων.

5.7.1. Το δίκτυο αξιοποιεί τις δυνατότητες της ψηφιακής διασύνδεσης και των Τ.Π.Ε. σε κάθε στάδιο λειτουργίας του. Οι επιστημονικές επιτροπές, η συντονιστική ομάδα (επιτροπή), οι ομάδες εργασίας, τα μέλη, πρόσωπα και φορείς, επικοινωνούν ηλεκτρονικά, σύγχρονα και ασύγχρονα, εξ αποστάσεως, προκειμένου να καλύψουν ανάγκες επικοινωνίας, όπως επεξεργασία και ανταλλαγή υλικού, συζήτηση, διάσκεψη, ψηφοφορία, διαδικασίες που θα οδηγήσουν σε κείμενα συμπερασμάτων, παρατηρήσεων, αποφάσεων κ.λπ.

5.7.2. Το Δίκτυο αξιοποιεί κάθε δυνατότητα της Βιβλιοθήκης Σχολικών Δραστηριοτήτων και του Εργαστηρίου Βιωματικής Εκπαίδευσης της Δ.Π.Ε. Μεσσηνίας και βρίσκεται σε συνεργασία και κοινή δράση με τις δομές αυτές. Κατ’ αναλογία, το Δίκτυο καλείται να συνεργαστεί με κάθε ενδιαφερόμενη δομή Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, όπως Εθνικά Θεματικά Δίκτυα και Προγράμματα, καθώς και με κάθε φορέα του οικείου Υπουργείου.

5.8.1. Ενδεικτικά και χαρακτηριστικά παραδείγματα δραστηριοποίησης του δικτύου είναι: παραγωγή κειμένων, εκδόσεις ηλεκτρονικές και έντυπες, τακτικές και έκτακτες, πολυμορφικά κείμενα και οπτικοακουστικά έργα, αρχεία με οπτικοακουστικά, κειμενικά και άλλα έργα, διαδικτυακές πύλες, ιστολόγια, ιστότοποι, πλαίσια κοινωνικής δικτύωσης με ηλεκτρονικά μέσα, διαδικτυακά σημεία σύγχρονης και ασύγχρονης επικοινωνίας, «φόρουμ» συζητήσεων, συναντήσεις, επισκέψεις, βιωματικά εργαστήρια, σεμινάρια, ηλεκτρονικά σεμινάρια (webinars), τηλεδιασκέψεις, τηλε-εισηγήσεις και τηλε-παρουσιάσεις, ημερίδες, εσπερίδες, συνεδριακές δράσεις, δράσεις με συνεδριακά χαρακτηριστικά (unconference), ηλεκτρονικά συνέδρια (web conferences), εκθέσεις, εκδηλώσεις, παραστάσεις, διαδραστικές παραστάσεις σε δόκιμους και εναλλακτικούς χώρους, έρευνες, καταγραφές, τεκμηριώσεις, αποδελτιώσεις, καταλογογραφήσεις, παρατηρητήρια, αποθετήρια, ψηφιακές μιντιοθήκες, ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες, προτάσεις, επιτελικές δράσεις, συμβουλευτική, παρέμβαση, πρόληψη, ενημέρωση θα μπορούσαν να είναι τέτοιες δράσεις. Κάθε δράση έχοντας εξαρχής ένα πλάνο με όλα τα στάδια και τους συμμετέχοντες θα μπορεί να αρθρωθεί από μόνη της και να συσχετιστεί με το πλαίσιο δράσης του δικτύου.

5.8.2. Η διάρκεια και η ένταση των δραστηριοτήτων του δικτύου, εξαρτούνται αφενός από τις τρέχουσες ανάγκες της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, αφετέρου – και κυρίως – από την δραστηριοποίηση των συμμετεχόντων, η οποία εύλογα θα γίνεται πάντα χωρίς κανενός είδους επιβάρυνση για κανένα θεσμό, φορέα ή πρόσωπο, προκειμένου να ωφελήσει και να ενισχύσει όλους τους συμμετέχοντες στους εκπαιδευτικούς τους στόχους.

5.9. Κάθε δραστηριότητα θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα ανατροφοδότησης. Κάθε συμμετέχων/ουσα θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει επώνυμα ή ανώνυμα την εμπειρία του/της στην συντονιστική ομάδα (επιτροπή), ώστε να υπάρχουν δράσεις βελτίωσης στο μέλλον.

6. Διαχείριση πόρων - χρονοδιάγραμμα

6.1. Το Δίκτυο καταγράφει και περιγράφει το διαθέσιμο υλικό και τους πόρους που διαθέτει, ενημερώνοντας όλους/ες τους/τις συμμετέχοντες/ουσες και κάθε ενδιαφερόμενο/η, λειτουργώντας χωρίς προϋπολογισμό και δαπάνη για το Δημόσιο. Οι πόροι, τα υλικά και οι υπηρεσίες και ό,τι άλλο εμπίπτει στη λειτουργία του Δικτύου εκ μέρους των συμμετεχόντων με κάποιο τρόπο σε αυτό είναι προαιρετικά, ανάλογα των έργων, των δραστηριοτήτων και της γενικότερης επιστημονικής δραστηριοποίησης αυτών, αυτούσια και εμπράγματα. Το δίκτυο λειτουργεί χωρίς δαπάνη για το Δημόσιο και υλοποιείται από τη Δομή της Δ.Π.Ε. Μεσσηνίας"‘Εργαστήριο Βιωματικής Εκπαίδευσης"’. Η διάρκεια του δικτύου περιλαμβάνει συνεχή λειτουργία, μέχρις άλλης απόφασης, όπως ορίζεται στο πλαίσιο. Η συμμετοχή των μελών στο δίκτυο διαρκεί μέχρις ανακοινώσεως της διακοπής τους. Η συμμετοχή των σχολικών μονάδων ανανεώνεται κάθε δύο (2) χρόνια, εφ όσον ζητηθεί ανανέωση από τις μονάδες.

6.2. Το δίκτυο μπορεί να παύσει να λειτουργεί, αν υπάρχει αιτιολογημένη και εγκεκριμένη απόφαση του συντονιστικού φορέα, για θετικού χαρακτήρα αίτια, όπως είναι η αναβάθμιση των υφιστάμενων δομών, ο μετασχηματισμός τους σε περισσότερο αποδοτικά και μακροβιότερα εκπαιδευτικά μέσα, η ικανοποίηση των αναγκών που καλύπτει το Δίκτυο σε νέες συνθήκες του χώρου του Δημοσίου, η θεσμική εισαγωγή του Ήχου στην Εκπαίδευση κ.λπ. Αρνητικού χαρακτήρα αίτια θα πρέπει να αξιοποιούνται ως ευκαιρίες επίλυσης προβλημάτων και βελτίωσης της λειτουργίας του Δικτύου και ως παράγοντες γενικότερης ωρίμανσης του εγχειρήματος συγκρότησης του Δικτύου. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να συνεχίσουν να αναγνωρίζονται οι προσπάθειες των συμμετεχόντων έμπρακτα, με τη διατήρηση της διαθεσιμότητας του υλικού και των θεσμικών δράσεων που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του δικτύου ηλεκτρονικά (στο διαδίκτυο) και με την συνέχιση της παρουσίας του ιστοτοτόπου με τρόπο που θα την καθιστά προσβάσιμη για κάθε μελλοντικό/η ενδιαφερόμενο/η.